De senioren van Gelderland-Zuid

Porsche of zo…

’t Is al lang geleden. Ik zat naast mijn vader en we reden over de snelweg van Arnhem naar Utrecht. Het was nog in de tijd dat er geen maximum snelheid gold voor auto’s. Dat was voor de meeste auto’s ook niet nodig. De Volkswagen waarin mijn vader reed, een kever 1200, had een top van net 90 kilometer per uur. Wij werden daar toen ingehaald door een Porsche van de Rijkspolitie. Voor mij was zo’n Porsche altijd een ‘wauw..!’ moment. Ik vond die 365 B van destijds een héle indrukwekkende sportauto. Dat typische rauwe motorgeluid en die lange, stoere motorkap met die ronde welvingen van de spatborden met daarin van die indringend vormgegeven ronde koplampen.

Ja, voor mij stond toen al vast dat ik later hoe-dan-ook in zo’n Porsche zou rondrijden. Hoewel, een Jaguar E-type leek mij ook wel wat. Maar het wauw-moment van dat moment sloeg snel om. Mijn vader werd door middel van een stop-bord achterop de Porsche naar de berm van de rijbaan geloodst. Dat was wel even schrikken. In mijn beleving stapte er vervolgens een reus van een politieman uit. Glimmende, zwarte laarzen, imposante rijbroek, leren jack met bontkraag en een helm met een grote stofbril erop. Ik was diep onder de indruk. Mijn vader draaide het raam van het portier naar beneden en de politieman stelde zich voor als ‘wachtmeester Kamerbeek’ (oid). Hij vroeg mijn vader of hij wist dat één van de remlichten van zijn auto stuk was. Nou, dat wist mijn vader dus niet. Daarna vroeg hij mijn vader of hij een reservelampje bij zich had en toen deze dat bevestigde, mocht hij in de berm van weg het kapotte lampje verwisselen. De wachtmeester wachtte het resultaat niet af, hij salueerde, stapte in de Porsche en reed weg. Vanaf dat moment wilde ik nog maar één ding: Porsche-wachtmeester worden!
Maar zaken lopen in het leven doorgaans anders dan gedacht. Ik trad vele járen later in dienst van de gemeentepolitie Nijmegen, reed nog wel korte tijd op een heuse BMW politiemotor, maar daarna kreeg mijn carrière een heel andere wending.
Ik werd nooit Porsche-wachtmeester. Trouwens, een Porsche of een Jaguar E-type hebben ook nooit bij mij voor de deur gestaan.

Willem van Herwijnen

Foto: Henk Baron